میزان اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر ارتقای هوش هیجانی در دانشجویان دوره کارشناسی شهر اصفهان

مقدمه: افراد دارای هوش هیجانی، بهتر می توانند با چالش های زندگی مواجه شوند و هیجان ها را به گونه مؤثرتری تنظیم کنند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارت­های زندگی بر هوش هیجانی و مؤلفه­های آن در دانشجویان دوره کارشناسی شهر اصفهان می باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح گروه گواه نامعادل از نوع طرح های شبه آزمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی شهر اصفهان می­باشد که در سال تحصیلی 92- 91 مشغول تحصیل بوده­اند. 60 نفر از دانشجویان دوره کارشناسی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و سپس به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پس از آن از گروه­ها آزمون هوش هیجانی بار آن گرفته شد. برای پایایی کل آزمون ضریب آلفای کرونباخ 93/0 گزارش شد و مطالعات روایی همگی حاکی از روایی بالای این آزمون بوده اند. سپس مداخله آزمایشی به مدت 15 جلسه 90 دقیقه­ای اجرا گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 18 و آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد آموزش مهارت­های زندگی با تأکید بر مهارت­های ارتباطی در نمره کلی هوش هیجانی مؤثر بوده است (79/0=ηp2، 05/0=p، 76/14= (19، 5)f). مقدار مجذور اتا 79/0 نشانگر اثربخشی مطلوب آموزش است. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود مهارت های زندگی به صورت منظم و مداوم در کل دوران تحصیلات دانشگاهی آموزش داده شود.